Mobilya dünyasýnda farklý bir çizgi yaratarak adýndan söz ettiren Bretz Mobilya Yönetim Kurulu Baþkaný özcan Ata, 3 çocuk ve 2 torun sahibi. Ýþ hayatýnýn yoðunluðunda artan vakitlerinde ailesi ve torunlarýyla vakit geçirmeye özen gösteren özcan Ata, çocuklarýmýzý, torunlarýmýzý ve gelecek tüm nesilleri kültür ve insani deðerler çerçevesinde büyütmemizin ülkemiz ve insanlýk adýna önemine deðiniyor. çocuklarýyla birlikte kendisinin de büyüdüðünü belirten Bretz Mobilya Yönetim Kurulu Baþkaný özcan Ata, büyük kýzý ve Bretz Yönetim Kurulu üyesi Merve Ata Arslan, Melike Ata, Can Ata ve torunlarý Yiðit ve Mira ile olan iliþkilerini ve birbirleri hakkýndaki düþüncelerini Klass’a anlattý.

öZCAN ATA: “çok çalýþtým ve dünya üzerinde birtakým þeylere sahip oldum. Ama ben çocuklarýma hep þunu söyledim; babanýzýn mirasýndan istifade edin. Bu miras babadan kalan mal olarak düþünülmemeli. Babanýn mirasý ahlaktýr, tecrübeleridir, network’üdür, itibarýdýr, kazandýklarýdýr. Bunlar para ile satýn alýnamaz.”

MERVE ATA ARSLAN: “Babamýn lebi derya bir bilgisi vardýr. öðretmeyi, paylaþmayý sever. Ustalýk iliþkisine çok önem verir. çünkü kendisi iþi alaylý öðrendiði için buna çok önem verir. O yüzden bizim gibi onlarýn tabiriyle fakülteli olanlara daha mükemmelliyetçi bir gözle bakarlar ve daha çok beklentileri olur ve çok iyi bir patrondur.”

özcan Bey, 3 tane çocuðunuz ve 2 tane torununuz var. öncelikle baba olmak ve sonrasýnda dede olmak hayata bakýþ açýnýzý nasýl deðiþtirdi?

öZCAN ATA: Ýlk çocuðum dünyaya geldiði zaman imkansýzlýklar çok büyüktü ve kýzým Merve’nin doðumu biraz da sýkýntýlý olmuþtu. O zaman aldýðým maaþýn 4’te 1’ini onun ultrasonu için kullanýyorduk. 9 gün hastanede kalmýþlardý. Param yoktu ve hastaneden çýkarmak için muhtardan kaðýt almýþtým. Sonra diðer kýzým ve oðlum oldu. Ama benim hayatýmdaki iniþ çýkýþlar, zorluklar bazý kavramlarý yok etti. Dolayýsýyla Merve’yle neredeyse beraber büyüdük. çünkü Merve dünyaya geldiði zaman 1983 senesinde ben de askerden gelmiþtim. Daha 25 yaþýnda bile deðildim ve çok erken yaþta baba olmuþtum. 40 yaþýma geldiðimde neredeyse bir genç kýz vardý karþýmda. Sonrasýnda Melike ve Can dünyaya geldi. Ama ben çocuklarla birlikte büyüdüðüm için baba-evlat iliþki kavramýný çok fazla benimseyemedim. Merve de çok erken yaþta evlendiði için sonra bir baktým ki 10 yaþýnda bir delikanlý torunumuz olmuþ. Merve’nin büyüdüðüne daha yeni alýþmaya baþlarken bir de torunum oldu. Onun için baba ve dede kavramý benim için bir karmaþa haline gelmiþti. Ben Merve’ye baktýðýmda onu çocuk olarak idrak etmeye çalýþýrken onun çocuklarýný gördüðümde buna alýþmam da kolay olmadý. Herhalde benim içimdeki çocuk daha büyümedi. öncelikle kendimin büyümesi gerektiðini düþünüyorum. Evin en afacan çocuðu benim.:) Ama tabi torun sevgisi çocuk sevgisinin önüne geçti. Torunlar ne yapsa çok tatlý geliyor.

“BABANIN MÝRASI AHLAKTIR, TECRüBELERÝDÝR, NETWORK’UDUR, ÝTÝBARIDIR, KAZANDIKLARIDIR”

Peki, çocuklarýnýzý büyütürken nelere dikkat ettiniz?

ö.A.: çocuklarýmý hiçbir zaman mesleki anlamda yönlendirmeye çalýþmadým. Ama Merve bizimle çalýþýyor, Can’ýn da tasarým fikirleri güzel. çocuklarýma Allah’ýn bizden istediði “Emrolunduðun gibi dosdoðru ol” sözünün bilinciyle, istikametinden hiç ayrýlmayan ve çizgisini koruyan, topluma, ailesine, ülkesine, cumhuriyetine faydalý birileri olmasý gerektiðini söyledim. Hiçbir zaman kimsenin hakkýna riayet etmemelerini ve kazanmadýklarý, ait olmadýklarý, onlara hak edilmemiþ bir bedeli kabul etmemeleri gerektiðini belirttim. Ne olursa olsun aldýðýnýz iþ olabilir, verdiðiniz söz olabilir bunlara çok dikkat edin dedim. Ýyi bir birey olmalarý için, iyi bir vatandaþ olmalarý için sorumluluklarýný taþýmalarýný ve bu sorumluluk bilinciyle yaþamalarýný her zaman tavsiye ettim. çalýþtým ve dünya üzerinde birtakým þeylere sahip oldum. Ve çocuklarýma hep þunu söyledim; babanýzýn mirasýndan istifade edin. Ama insanlar bu mirasý karýþtýrýyorlar. Babanýzýn mirasýna sahip çýkýn diyorum. Bu miras babadan kalan mal olarak düþünülmemeli. Babanýn mirasý; ahlaktýr, tecrübeleridir, network’udur, itibarýdýr, kazandýklarýdýr. Bunlar para ile satýn alýnamaz. Ben hayatým boyunca aileme dýþarýdan kötü bir söz getirmedim. Anlattýðým miras bu; iyi bir birey olmalarý, iyi bir vatandaþ olmalarý ve ülkelerini seviyor olmalarýdýr. Ben Londra’da Bretz maðazasýný sadece koltuk satmak ya da evleri dekore etmek için açmadým. Orada bir Türk insaný olarak Atatürk’ün resmini astým. Biz Türkiye Cumhuriyeti’nin birer evlatlarýyýz. Biz orada ayný zamanda bir elçilik yaptýk. Misafirperverliðimizi, adetlerimizi, örf ve geleneklerimizi dünyaya tanýtmaya çalýþtýk. Mesela bir polis bizim yanýmýzdan geçerken ona bir þeyler ikram ediyorum. Ve o adamlar bir daha bana selam vermeden geçmiyor. Bizler okulda okuduðumuzda bütün öðretmenlerin, müdürlerin ismini biliyoruz ama her gün okulu temizleyen hademenin ismini bilmiyoruz. Ben öyle düþünmüyorum. Benim oturduðum sitede ilk tanýþtýklarým güvenlikler ve bahçývanlardýr. çocuklarýma da bu deðerleri vermeye çalýþýyorum. Bu mesajlarý çocuklarýmýza yerleþtirebilirsek o zaman toplumumuz ve ülkemiz güzelleþecek. Bizim çocuklarýmýza býraktýðýmýz en büyük miras kültür deðerlerimizdir.

Devamý ve daha fazlasý Klass Magazin Haziran sayýsýnda..

Fotoðraflar: Ahmet çevik