Yaşlı bir adama sokakta yürürken araba çarpmış ve yaşlı amca hafif yaralanmış.
Etraftakiler hastaneye götürmüşler.
Hemşireler, röntgen çekerek herhangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.
Yaşlı adam huzursuzlanmış; “acelesi olduğunu, röntgen istemediğini” söylemiş.
…Hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar.
“Eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum” demiş.
Hemşire “Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz” deyince;
Yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
“Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor” demiş.
Hemşireler hayretle:
“Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden her gün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?” diye sormuşlar.
Adam cevaplamış:
“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum..”
Bu hikaye sosyal medya hesaplarında sıkça karşınıza çıkmış olabilir. Benim çok çıktı ve her okuduğumda çok etkilendim. Ne kadar çok kişi var etrafımızda böyle güzel duygularla yaşıyor, sevdiğine -en önemlisi de ‘sevgisine’ sahip çıkıyor. İşte o kişilerin hayatta her türlü zorluğun üstesinden geldiğine eminim. Bu yüzden de dünyanın sevgi tohumları ekildikçe güzelleşeceğine inananlardanım.
Siz yeter ki sevmek isteyin, inanın bana bu dünyadaki herkes ve her şey sevilmeye ihtiyaç duyar. Söz konusu sevmekse bahane çoktur. Unutmayın ‘Bizler sevdikçe kötülükler yok olacak, bizler sevdikçe güzellikler çoğalacak.’
Bazen gözümüzde çok büyüttüğümüz olayların birden çözüldüğünü görürüz. Bu bana çok olur. Eminim sizlerde yaşıyorsunuzdur. Eğer sevgi dolu bir insansınız kesinlikle yaşıyorsunuzdur. çünkü içinizdeki sevgi daima pozitif düşünmenizi sağlar ve o artılar beyninizin yarattığı eksileri yutar. Bir anda yaşadığınız olayın güzel sonuçlandığını görürsünüz. Bakın işte sevgi size yine bir güzellik getirdi. İçimizdeki sevgi arsızdır. Arsız bir şekilde büyür. Bırakın, tutmayın kendinizi. Onun içinizde büyümesine izin verin. Ve dile getirin. Neyi seviyorsanız ona onu ne kadar sevdiğinizi söyleyin. Gurur denilen saçma sapan hissi bir kenara bırakın. Unutmayın sevgi her şeyin üstesinden gelir. Hadi “14 Şubat Sevgililer Günü” sizin için bir bahane olsun ve o günü milat yapıp bundan sonra sevdiğiniz her ne ise ona bunu söyleyin. çünkü size “sevmek” gibi bir duyguyu yaşatabiliyorsa ona çok şey borçlusunuzdur. Bu borcu ona ancak ne kadar sevdiğinizi söyleyerek ödeyebilirsiniz…
Gelelim Klass Şubat sayısına… Ocak sakin bir aydı. Ama ben ve ekibim yine keyifli bir sayı hazırlamanın mutluluğunu yaşıyoruz. çünkü işimizi severek yapıyoruz. Şubat demek bizim için bi nevi 14 Şubat Sevgililer Günü demektir. Bu yüzden sevgi dolu çok güzel röportajlar yaptık ve sosyal yaşam dünyasının ünlü kadınlarından unutamadıkları Sevgililer Günü anıları ile sevgi mesajlarını alıp sayfalarımıza taşıdık. Konu baştan beri sevgi olunca sözlerimi Mustafa V. Koç’un anma töreniyle bitirmek istiyorum. Bu ay dergimiz sayfalarında Türkiye’nin yetiştirdiği önemli değerlerden biri olan ve hayata gözlerini yuman Mustafa V. Koç’un vedasının birinci yılında düzenlenen anma törenine yer verdik. Koç’un cenazesi bana “Ne kadar da çok seviliyormuş” dedirtmişti. Bu yıl anma törenindeki yoğunluğu görünce ve devasa Koç Topluluğu’nun her bir üyesinin bir kez daha üzüntüsüne şahit olunca dedim ki işte büyük adam böyle olunur. Tabi ki de Mustafa V. Koç’u anlatacak çok söz var ama her şeyden önce sevgi dolu bir insandı. ömer Koç’un da anma töreninde C. Baudelaire’den yaptığı alıntıda olduğu gibi “Hayata veda edenlerin gerçek kabri onların sevenlerin kalbidir”… Allah gani gani rahmet eylesin ve her birimize ardımızda güzel ve çokça seven kalp bırakmayı nasip etsin.
Klass Alın, Klass Okuyun, Klass Olun…
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
