Bugünlere nasıl geldiğini öğrendiğimde ailenin önemine bir kez daha tanık oldum. Annesi muhteşem bir kadın... Sümeyye'nin başarılarının ardındaki kahraman… Kollarının çıkmayacağını her şeyi ayaklarıyla yapacağını masallarla anlatıyor kızına.
Kendini olduğu gibi sevmeyi öğrenmesi ve özgüven sahibi olmasında anne rolü tartışmasız. 3,5 yaşında ayaklarıyla gül resmi çiziyor. Resim yeteceğini geliştiriyor. Rusya'da kişisel sergi açacak kadar ilerliyor, azmini-çalışkanlığını düşünebiliyor musunuz?
Yüzmeye 5 yaşında başlıyor! 4 yıl özel ders aldıktan sonra bir kulübe kaydoluyor. Türkiye şampiyonalarında altın madalyalar alıyor ve milli takıma davet ediliyor. Paralimpik World serisinde; Amerika, İtalya, Singapur ve Almanya'da madalyalar alıyor. ülkemize toplamda; 6 altın, 2 gümüş, 4 bronz madalya getirdiğini görüyoruz...
özgüvenin, cesaretin, inancın, azmin unutulmaz örneği oldu Sümeyye.! Kimsenin görmediği kanatlarım var diyen Sümeyye, çalışmalarına devam ediyor. Hedefinde 2020’de Tokyo'da yüzmede ilk kadın DüNYA ŞAMPİYON’u olmak var!!
Başaracağına inanıyorum, heyecanla bekliyorum güzel kızımı...!!
NESLİCAN Tay…!!
Hayata öyle bir meydan okudun ki güzeller güzeli Neslican...!! Belki kaybedeceğim ama savaşarak kaybedeceğim dedin onurlu mücadelende… Kaybetmedin aslında… Sadece yaşam planında sana verilen süre bu kadardı...
Kısacık hayatında verdiğin asil mücadele ile örnek oldun… Umut oldun...!! Kazandın çünkü ardında iz bırakanlar, gönüllerde taht kuranlar asla kaybetmezler!!
Her halinle ve her şartta kendini ve hayatı sevmeyi başardın...“Saçlarınızı sevin, kilonuzu sevin, hatta benim için sol bacağınızı da” dedin...Kendisiyle bir türlü barışamayan, sahip olduklarının farkında olmayanlara, Sürekli şikâyet ederek kadir kıymet, şükür bilmeyenlere dersti sözlerin.
İsyan etmedin, şikâyet etmedin... Sosyal hayatından kopmadın... Eğitimini bırakmadın...“Ben sadece bacağımdan ibaret değilim” derken verdiğin mesaj umarım alınmıştır!! Güzel yüzündeki gülümsemenle, gözlerindeki ışıkla güneş gibi parladın hep...
Cesaretini... İradeni... Mücadeleni, bütünüyle “SENİ” öYLE çOK SEVDİK Kİ...
Bir gün, gözlerin dolarak şahane bir ailem var demiştin...Seni bu denli özgüvenli, hayata bağlı ve güçlü olarak yaşama hazırlayan şahane aileni yüreğimde alkışlarken tarifsiz acılarını dualarımla paylaşıyorum…
SEN YAŞLI GEZEGENİMİZE GöNDERİLEN BİR MELEKTİN… BİR öĞRETİYDİN…
Evet sevgili okur Neslican'ın söylediği gibi; “SİZİN ŞİKÂYET ETTİĞİNİZ HAYAT, BELKİ BAŞKALARININ HAYALİDİR”
Yaşadığımız sürece bu sözler aklımızdan çıkmasın... Hayatla mücadelemizde rehberimiz olsun...
Yeni yolunda melekler gibi huzurla uyuduğunu biliyorum… Seni ve öğrettiklerini hiç unutmayacağım... Canlar canı... canım Neslican...)))
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
