Nerede büyük bir sosyal sorumluluk projesi olsa onun baþýnda Monik Ýpekel ismini görmemiz mümkündür. Kendisi kuþkusuz Türkiye’nin en tatlý, en zarif yardým meleklerinden. Asla bir ayrým yapmayarak herkesle ayný tatlý dilde konuþan ve aslýnda sahip olduðu vasýflarýyla insan olmanýn en büyük dersini veren Monik Ýpekel, çok genç yaþlarýndan bu yana Türkiye’nin tanýtýmý ve toplumun daha ferah bir düzeyde yaþayabilmesi için çeþitli projeler hayata geçirmiþ ve her birinde de farkýndalýk yaratmayý baþarmýþ bir isim. Hayata geçirdiði projeleri kusursuz bir þekilde koordine eden ve hangi görüþte olursa olsun siyasetçisinden iþ insanýna, sanatçýsýndan sosyal yaþam dünyasýndaki dostlarýna kadar bir çok kiþiyi bu projeler nezdinde bir araya getiren Monik Ýpekel, geçmiþ dönem çalýþmalarýný, gündemindeki sosyal sorumluluk projelerini, hayat felsefesini ve Türkiye aþkýný Klass’a anlattý. 

“Kaykay projesi Cumhurbaþkanýmýzýn ikinci 100 gününe kabul edildi. Spor ve Gençlik Bakanlýðý’nýn bu olayda inanýlmaz bir baþarýsý var. Bakanýmýzý da kutlamak lazým. Devlet bilinçli bir þekilde baþladýðý zaman, gönüllü de bilinçli bir þekilde el verirse o proje büyür.”

““Sizin Ýçin Buradayýz” platformunda kuyu açma planýmýz var. Gerçekten susuzluktan çocuklarýn öldüðü bir ortamda bazen düþünüyorum diyorum ki büyük dünya ülkeleri ne kadar bilinçsiz. Bunu daha rahat yapsalar da çocuklar ölmese. Nasýl bunlara sýrt dönebiliyorlar anlamýyorum. Hayat böyle diyelim ama bunlarý kabul etmeyelim elimizden geleni yapalým.”

“Türkiye’nin hangi bölgesine gidersem gideyim oralarda inanýlmaz hikayeler yaþadým. Ýnsanlarý muhteþem, eserler harika… Bütün memleketimiz açýk bir müze. Hep inanýyorum ki bu açýk müzeyi sahiplenecek çok daha fazla çalýþmalar yapýlacak.”

“Aileme, eþime, çocuklarýma çok kýymet veriyorum. Felsefemde önceliðim ailem. Eðer onlara doðru þeyler öðretebilirsem önce kendime saygým oluyor ondan sonra aileme doðru þeyler yapmýþým hissiyle rahat ediyorum. Eðer sabahleyin kalkýp bir þeyler üretebiliyorsam ve akþam kafamý o yastýða koyduðum zaman rahat uyuyabiliyorsam benim için en büyük mutluluk ve baþarý odur.”

Dernekçilik, yardým faaliyeti denilince orada Monik Ýpekel ismini görmek hem yardým eden için hem de o kurum için büyük bir güven saðlýyor. Yýllardýr çeþitli sivil toplum kuruluþlarýnda aktif olarak çalýþýyor ve sürekliliði olan yardým projelerine imza atýyorsunuz. öncelikle bizimle yeni dönem projelerinizi ve çalýþmalarýnýzý paylaþabilir misiniz? 

Güven olayý ile ilgili söylediðiniz sözler için çok teþekkür ederim. çünkü mutlu oluyorum. Benim yaþým 68 ve böyle önemli bir noktada bu güveni yakalamak çok zor. Burada mühim olan insanlarý sevmek. Sevdiðiniz zaman da zaten kendi kendine iyi þeyler ortaya çýkýyor. Hayatta pozitif olmak lazým. Þimdi projelere gelirsek sondan baþa doðru sizinle çalýþmalarýmýzý paylaþayým. NEYAD çok güzel bir proje baþlattý. Hatta o proje hepimizi çok mutlu edecek. NEYAD hayvan haklarý kapsamýnda bir hayvan hastanesi projesine imza atýyor. Bu projeyi önemsiyorum. çünkü biz bir taraftan son derece medeni bir ülke oluyoruz. Memleketimizin insanýnýn en güzel özelliði temiz kalbidir. Ama hayvanlara iþkence eden kiþileri bizim memleketimizin bir insaný olarak saymýyorum. Onlar farklý bir yerlerden türediler belki de bilemiyorum. Bu hayvan hastanesi ile sokaða býrakýlan bütün hayvanlar toplanacak, bakýlacak. Hatta kedilere, köpeklere çip takýlacak. Yani hayvaný aldýnýz baktýnýz ve 3 ay sonra sýkýldýnýz sonrasýnda sokaða attýnýz. O çip belli; sahibi, nerede olduðu, bilgileri gibi her þeyi ortaya çýkartýyor. Bu bir yasa. Hepimizin beklediði bir þey. çünkü onlarýn aðzý, dili yok. Ama onlar medeniyetin bir parçasýdýr. Sorarlar bazen medeniyet nedir diye… Biz de deriz ki çiçekçilerin bol olduðu ülkeler. çünkü çiçek de bir medeniyettir. Ve sokakta hayvanlarýn çok görülmediði yerlerdir medeniyetin olduðu yerler. çünkü insanlar o hayvanlarý sahiplenirler. Bizde de zaten bu yavaþ yavaþ oluþuyor. Onun için NEYAD’ýn projesini çok baþarýlý buluyorum, destek vermeye çalýþýyorum. Ayrýca bir kaykay projemiz var. O da çok heyecanlandýðým bir proje. çünkü çocuklarýn çok çabuk kanýp da baðýmlýlýða veya kötü þeylere doðru ilerlemeleri daha kolay. Yetiþkin insan beyni daha zor yýkanýr ama bir gencin beyni daha kolay aldatýlabilir. Burada tabi ki bizim emniyet güçlerimizde çok önemli görevler üstleniyorlar. Mümkün mertebede bu tarz iþlerin önüne geçmeye çalýþýyorlar, kaçak kirli þeyleri toparlýyorlar. Ama neticede burada gençlerin spor yapmasý lazým. O adrenalini bir þekliyle dýþarý çýkartmasý lazým. Bazý sporlar ekonomik olarak çok ulaþýlýr deðil. Kaykayýn en güzel yaný burada 1 tahta, 4 tane tekerlek, bir tane de kask. Baþka da bir þey yok. Sonra da siz özgür bir þekilde orada istediðiniz kadar koþuyorsunuz, coþuyorsunuz, atlýyorsunuz. Tabi biz bütün bunlarýn yanýnda her kaykaya bir hayvan resmi yaptýracaðýz. Böylece ona da bir artýmýz olacak. Bizim isteðimiz þu; biz o çocuk bu çocuk o genç bu genç demeyelim. Bizim çocuklarýmýzýn hepsi örnektir. Bu projeye bu yüzden inanýlmaz derecede heyecanla bakýyorum.

“DEVLET BÝR PROJEYE BÝLÝNçLÝ BÝR ÞEKÝLDE BAÞLADIÐI ZAMAN GöNüLLü DE BÝLÝNçLÝ BÝR ÞEKÝLDE EL VERÝRSE O PROJE BüYüR.”

Bu proje Cumhurbaþkanýmýzýn ikinci 100 gününe de kabul edilen bir proje, deðil mi?

Bu proje Türkiye Kaykay Federasyonu’nun öncülüðünde gerçekleþiyor. Ayrýca bir icra kurulumuz da var. Federasyon Ankara’da bütün teknik olaylarý kontrol ediyor. Ayný zamanda onlarý yetiþtirecek, eðitimini verecek hocalarý tasarlýyor. Biz de burada Ýstanbul ve Ýstanbul dýþýndan büyük bir grupla birlikte bütün bu olaya destek veriyoruz. Kaykaylarý boyamak, gençlere psikolojik danýþman bulmak, bütün bunlarý bir sýraya koyup onlarý toparlamak için çalýþýyoruz. Evet bu proje Cumhurbaþkanýmýzýn ikinci 100 gününe kabul edildi. Spor ve Gençlik Bakanlýðý’nýn bu olayda inanýlmaz bir baþarýsý var. Bakanýmýzý da kutlamak lazým. Yani devlet bir projeye bilinçli bir þekilde baþladýðý zaman gönüllü de bilinçli bir þekilde el verirse o proje büyür. Biz bu projeye önce Hülya Koçyiðit’in desteði ile baþladýk. Bebek Parký’nda bir etkinlik yaptýk ve bu etkinliðe çok deðerli sanatçýlarýmýz katýlým göstererek destek verdiler. Tabi Türkiye’ye mâl olmuþ bir starý gençler gördüðü zaman ve de o star gençlere doðru mesajý verdiði zaman durum çok farklý oluyor. Benim de vazifem bütün bunlarý toparlamak. Onlarý birbirine koordine etmek. Hiç önlere kendimizi ya da baþka bir ismi çýkartmadan bir bütün halinde olayý toparlamayý amaçlýyoruz. Evveline gelirsek çok deðerli arkadaþlarýmýzla kurduðumuz Hayat Paylaþým ve Dayanýþma Derneði hakikaten güzel bir projenin altýna imza atýyor. Engelliler için 5000 metrekarelik bir yaþam merkezi yapýyoruz ve çok yakýnda tamamlanacak. Yaþam merkezi denilince insanlara bir oda gibi bir þey geliyor ama bu deðil. Yaþam merkezi baþka bir þey. Orada tüm zihinsel engellilerin yaþam tarzlarý ile ilgili olabilecek en iyi ölçüler, ona göre tasarlanmýþ milimetrik tüm detaylar göz önüne alýndý. Yani biz bunu çizdirdiðimizde inanýlmaz derecede araþtýrma yaptýk. O araþtýrma sonucunda bütün bunlar meydana geldi. 2019 Mart’ýn 15’ine kadar bitiyor. Hayat Paylaþým ve Dayanýþma Derneði’nin kurucusuyum. Ýki senede bir baþkan deðiþir diye bir tüzüðümüz var. Þu an derneðin baþkaný Revna Demirören. Yaþam Merkezimizde inanýlmaz bir derecede Revna Haným’dan destek aldýk. Þimdi baktýðýnýz zaman bizde pek baþkanlýk tanýmý yok. Hakikaten herkes elinden geldiðince çalýþýyor. Derneði dernek yapan da bu. Bir diðeri Parýltý Derneði. Bu dernek benim gözbebeklerimden biri. çünkü benim anneannem de son 10 sene gözleri görmeden yaþadý. O zamanlar þeker gibi hastalýklar pek bilinmiyordu ve ne yazýk ki insülinden dolayý gözlerini kaybetti. çok okumuþ ve 9 lisan bilen bir kadýndýr. Schiller, Goethe kitaplarýný yutmuþ birinin gözlerinin görmemesi çok kötü. Fakat baktým ki hayata sarýlýp da o küçük transistör denilen ufak radyolardan yaþamý takip ediyordu. Onunla bütün dünya haberlerini dinler, yorumlarýný yapar bizi etrafýna toplardý. Yeni kitap çýkmýþ onlarý da hemen bizlere okutur, dinlerdi. O günden bugüne ben anneannemin bu konuþmalarýný unutamam. Parýltý Derneði çok önemli çünkü gözleri göremeyen çocuklar ve onlarýn hayata sarýlýþýný görüyorum. çocuklara hayraným. Mesela bir tane hukukçumuz var. O hukukçumuz harika bir çocuk oldu. Bir Duygu Kaya’mýz var. Þimdi Microsoft Türkiye’nin sað kolu oldu. Gözü görmeyen ama hepimizden çok gören kýzýmýz inanýlmaz yemek yapýyor. Harika bir havuçlu keki var. Kermesler düzenliyor ve çok baþarýlý oluyor. Liv Hastanesi’nde bir laboratuvar kurduk ve o laboratuvarda o çocuklar 36 saat çalýþtýlar. Ben de baþlarýndaydým. Annelerinin kurabiyelerinden yola çýkarak onlardan oda kokusu yaptýlar. Bu çocuklar gören gözlere ders veriyorlar. Sonra oda kokusunu muma çevirdik ve Parýltý’nýn bir ürünü olarak satýlýyor. Bunun geliri de tekrar derneðe kalýyor. Herkese Kitap Vakfý ile Ulus Liv Hospýtal’de de 3 aylýk bir proje gerçekleþtirdik. Bu bir kitap kampanyasýydý. Liv Hospýtal’de þeffaf kocaman bir kumbara yaptýrdým. Ama büyük bir kumbara. Tarih kitabý veya belirli okunabilirliði olan romanlarda 10 tane kitap getirene bir kalp check up’ý hediye ettik. Biz bunu Kitap Vakfý ile yaptýk. 3 ayda 4600 kitap topladýk. Tüm köy okullarýna bunlarý yolladýk. Bütün Anadolu’da Kitap Vakfý’ndan kitap isteyen köy okullarýna yolladýk.

Fotoðraflar: Yavuz Kaynar

Devamý ve daha fazlasý Klass Magazin Þubat sayýsýnda..