Anneler Günü’nün sizin için anlamı nedir?
Senur Akın Biçer: Bu özel gün çocuklarım doğduktan sonra daha anlamlı bir hale geldi. Onlar bizim bu dünyaya getirdiğimiz sevgi ve mutluluk. Ancak bu yıl yaşadığımız büyük deprem felaketi nedeniyle daha buruk bir şekilde yaşıyoruz Anneler gününü.
Oğuz Biçer: Anneler Günü benim için şükran dolu olmak. Beni dünyaya getiren anneme duyduğum sevgiyi ifade ediyor. Benim doğum günüm de Anneler Günü’ne çok yakın olduğu için annem bana “Sen benim Anneler Günü hediyemsin” der.
“ÇOCUKLARIM KÜÇÜKKEN HEP ONLARDAN ÖNCE KALKARDIM. BİR GÜN HARİÇ; ANNELER GÜNÜ.”
Nasıl kutlarsınız Anneler Günü’nü?
S.A.B: Birlikte olmak, mutluluk veren şeyleri birlikte yapmak kutlamaların en büyüğü bizim için. Ben sabahları erken uyanırım.Çocuklarım küçükken hep onlardan önce kalkardım.Bir gün hariç; Anneler Günü.O gün onların beni uyandırmasını beklerdim. Kendilerince sürprizler hazırlarlardı. Gün içinde de onlarla keyifli, mutluluk verici şeyler yapardık. Anneler Günü bizim için bol duygu paylaşımı ile geçerdi.
O.B: Anneler Günü’nü birlikte ailece kutlarız. Film izleriz, atölye çalışmalarına katılırız. Pahalı hediyeler yerine birlikte zaman geçirmek en güzel hediye. Kutlamalarımız da böyle olur.
Çocuklarınız yurt dışında yaşıyor. Şimdi kutlamalarınız nasıl?
S.A.B: Evet, yurt dışındalar ama sabah keyfimiz değişmedi. Onlar hala Anneler Günü’nde güne onların sesiyle başlamamı istiyor. Ben de her Anneler Günü’nde elimde telefon beni arayıp “Günaydın, Anneler Günü’n kutlu olsun” demelerini bekliyorum. Tabii bir yandan da yapacakları sürprizin heyecanını yaşıyorum. Onlara uzun uzun sarılarak kutladığım Anneler Günü’nün özlemini yaşıyorum bir de...
Oğuz Bey, siz Anneler Günü için neler yapıyorsunuz?
O.B: Eskisi gibi bir arada olamıyoruz ama ablamla birlikte Anneler Günü öncesinde mutlaka bir hazırlık yapıyoruz. Fikir ablamdan çıkıyor, ben de planlama ve seçim konusunu devralıyorum genellikle.
Peki, annenize ne tür hediyeler alıyorsunuz?
O.B: Ablamla ikimiz ayrı ayrı hediye almak yerine birlikte düşünür, karar veririz. Annem çiçekleri çok sever ama kendine göre bir zevki vardır. Yani gül göndereyim, Anneler Günü’nü kutlayayım diyemezsiniz. Ne tür çiçek alacağımıza, nasıl buket olacağına özen gösteririz. Orkideleri sever mesela. Bizim için önemli olan hediyenin maddi değeri değil, annemin zevkine ve sanatsal yönüne hitap eden bir hediye olması.
Annemle benim sanat konusunda çok ortak noktamız var. Ben de resim çiziyorum. Meraklarımız örtüşüyor. Bu ortak noktalar da işimizi kolaylaştırıyor.
Senur Hanım, çocuklarınızın sürpriziyle unutulmaz hale gelen bir Anneler Günü anınız var mı?
Olmaz mı? Çok küçüklerdi. Bana sürpriz yapmak için kahvaltı hazırlamaya karar vermişler. Hazırlamışlar, yatağıma getirdiler. Domates ve yeşillik koymuşlar tabaklara. Ama yeşillikleri de bahçeden toplamışlar. Topraklı topraklı, üzerlerinde karıncalar vardı hatta. Ben o yeşillikleri öyle yedim. O kadar mutlu oldular ki anlatamam! Ama bir ara farkına vardılar “Anne dur, topraklı o” diye. Ben “Yoo hiç öyle gelmedi bana” diye bozuntuya vermemiştim. O anı büyük bir mutlulukla hatırlarım hep.
Çocuklarınızı yetiştirirken nelere dikkat ettiniz?
S.A.B: Çocuklarıma doğal davranıyorum. Ben onların annesiyim, bana saygı duymaları gerek diye düşünmekten çok onların insanlara, doğaya, hayata saygı duymalarını istedim. Sevgi ortamında yaşamalarına, eşimle, anne baba olarak çocuklarımızla ilgili ortak karar verdiğimiz süreçlere dikkat ettik. Çocuklarımızın anneye de babaya da eşit mesafede olmasına özen gösterdik. Ama annenin biraz ağır bastığı durumlar da oluyor... Mümkün olduğu kadar kararlarında hata yapmalarına müsaade ettik. İçimden hata yaptıklarını bilsem de onlara müdahale etmedim. Kişiliklerine saygı duymak, onlara alan tanımak, bağlı ama bağımsız çocuklar olması bizim için önemliydi. Kendi kararlarını verebilsinler istedik.
Birlikteyken nasıl vakit geçiriyorsunuz?
S.A.B: Biz ne yaparsak yapalım konuştuğumuz, duygularımızı paylaştığımız bir yöne dönüyor iş. Ne düşünüyoruz ne hissediyoruz? Bunları konuşuyoruz, duygularımızı paylaşırız. Atölyelere de katılsak, bahçemize çiçek de diksek, sergi de gezsek böyle. Oğlum, yemek yapmayı çok sever. Mutfakta bana yardımcı olur diyemeyeceğim, çünkü ben onun yardımcısı gibi oluyorum. O kadar başarılı bu konuda. Hatta o Kanada’dayken bazen telefonlarımızı açarız karşılıklı aynı anda yemek yaparız.
Oğuz Bey, sizin annenizle yapmaktan en çok keyif aldığınız şeyler neler?
O.B: Onunla atölye tarzı çalışmalara katılmayı seviyorum. Annem sumi-e yaparken ben de onun yanında resim çizmekten, onun yanında durmaktan keyif alıyorum. İkimiz de kendi dünyamızda iken yan yana üretmekten keyif alıyorum. Aynı masada olmak bile çok keyifli.
Yurt dışındayken anne özleminizi nasıl dindiriyorsunuz?
O.B: Düzenli olarak telefonda, görüntülü konuşuyoruz. Anne özlemiyle böyle başa çıkmaya çalışıyorum. Ama zor oluyor. Annem düzenli olarak yanımıza geliyor. Birlikte müzeleri, galerileri geziyoruz. Biz de sık sık gelmeye çalışıyoruz.
Senur Hanım, çocuklarınızdan öğrendiğiniz neler var?
S.A.B: O kadar çok şev var ki! İlk başta çevrenizdeki herkese, her zaman saygı duymayı öğreniyorsunuz. Çocuğunuza karşı bir adım atarken hayatın başka alanlarında başkalarına karşı da o adımı atmak gerektiğini öğreniyorsunuz. İkincisi merak. Merak benim doğamda var ama onlardan merakın devamlılığını da öğrendim. Üçüncüsü de gelecek. Onların düşünce tarzından geleceğin nasıl olacağını aşağı yukarı kestirebiliyorum. Bu yıl özellikle oğlumdan yine, yeni bir şey öğrendim. Ülkemizde deprem olduktan kısa bir süre sonra onun üniversite mezuniyeti vardı. Ben de Kanada’daydım. Onur derecesi ile mezun olacaktı. Ancak o mezuniyet töreni öncesinde ülkemize yapılacak yardımların düzenlendiği alanda TIR’lara yardım malzemesi yüklüyordu. Hatta oradan koşarak geldi mezuniyete, törenin bir kısmını da kaçırdı. Onun bu duyarlılığı beni çok etkiledi. Töreni kaçırdığına üzülmedi, hayıflanmadı. “İşe yarıyorum orada, insanlar için bir şey yapmanın hazzı büyük” demişti. Onu unutamıyorum.
Size hangi konularda ilham oluyorlar?
S.A.B: Bana her zaman her şeyin kuralına göre gitmeyebileceği konusunda ilham veriyorlar. Evet, kurallar gerekli ve bizi güvende tutuyor. Ama bazen esnek olabilmek, esnek düşünebilmek ve rahat olabilmek gerekli. Ayrıca, en önemli şey çocuklarımıza alan yaratmak. “Çocuğum bensiz yapamaz, ben olmadan hata yapar” düşüncesini bırakmak gerekiyor. Bir de rol model olmak önemli. Sadece sözle değil davranışlarla da onlara duruş sergilemenin önemli olduğunu düşünüyorum.
‘ANNEMDEN ÖĞRENDİĞİM EN ÖNEMLİ ŞEY, İNSAN İLİŞKİLERİ’
Oğuz Bey, siz annenizden neler öğrendiniz, size hangi noktalarda ilham veriyor?
O.B: Annemden öğrendiğim en önemli şey, insan ilişkileri . Bize elbette çok şey kattı ama bence ondan öğrendiğim en önemli şey her zaman insanlara saygılı olmak, ağırbaşlı ve alçak gönüllü davranmak. Çok girişimci bir insan, öğrenmeyi çok seviyor, sürekli bir şeyler öğrenmeye bu kadar açık olması çok etkileyici. Onun öğrenme azmine, merakına hayretle, hayranlıkla bakıyorum. Bana her zaman ilham ve umut veriyor.
Oğuz Bey, geleceğe dair planlarınızı anlatır mısınız?
Tasarım konusunda kendimi geliştirmek istiyorum. Ben dijital tasarım okudum. Şimdi de fiziksel tasarımı merak ediyorum. Dijital tasarım ile endüstriyel tasarım arasında köprü kurmak istiyorum. Ayrıca pandemi döneminde başladığım jui jutsu sporuna çok vakit ayırıyorum. İleride jui jutsu okulu açmayı da düşünüyorum.
Oğuz – Senur Akın Biçer
Oğuz – Senur Akın Biçer
Oğuz – Senur Akın Biçer
Senur Akın Biçer - Oğuz Biçer
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
