Her yaþam bir kitaba konu olacak eþsizliktedir. önemli olan o yaþamý kitaba taþýyacak cesarette olabilmenizdir. Hele ki Esra Oflaz Güvenkaya gibi baþarýlarýyla, ýþýltýlý yaþamýyla ön planda olan bir kadýnýn geçmiþini büyük bir cesaretle kaleme almasý gibi. O, þu an yaþadýðý her anýn ne kadar deðerli olduðunu geçmiþte yaþadýðý acý tecrübelerle öðrenmiþ bir isim. Ve geçmiþini affettikten sonra onunla yaþamayý bir yana býrakmýþ, kurduðu yeni hayatý ile herkese örnek olan bir kadýn. Kitabý Geçit: Hikayem ve ötesi ile kaleme aldýðý hayatýný gün yüzüne çýkartan Esra Oflaz Güvenkaya, yaþadýklarýný, yaþýyor olduklarýný ve yaþamla ilgili tavsiyelerini Klass okurlarý için anlattý. 

“Yolculuðumu anlatabilmem için çocukluðumun, hafýzamýn kuytu kutucuklarýna hapsettiðim acý dolu sahnelerini gün yüzüne çýkarmam, bilinmeyen dramýmý paylaþmam gerekiyordu. Kendi yolculuðumu anlatabilmek için annemin yazgýsýndan bazý sýrlarý da açýklamak zorunda kalacaktým. Ancak anlamýþtým, defalarca ölümle burun buruna gelmek, ölüme yakýn tecrübe yaþamak gibi, görünenin ötesinde benim vesilemle gün ýþýðýna çýkmayý bekleyen tecrübelerim vardý.”

“O kazada kalbim durmuþ ve ruhumun bedenimden ayrýþtýðý o bir iki dakikalýk anda ölüme yakýn tecrübe yaþadým. Iþýða çekildim ve Allah ile bir oldum. Bana ölüme yakýn tecrübemde gösterilenleri bu kitabýmda tüm çýplaklýðý ile anlatýyorum.”

“Hayatý bu an tezahür eden “sonsuz anda” yaþamaya baþladým. O kazadan sonra anda doðru olaný yapmayý öðrendim; çeþitli olasýlýklara çatallanan sonsuz anda. Her an her þey deðiþebiliyor. Bu anlarýmýz çok kýymetli.”

“Negatif ve mutsuz olduðum zamanlarda enerjimi meditasyon ve nefes ile düzeltirim.26 saniyelik bir meditasyonum var; yüksek benliðim yüksek hayrýma hareket etsin diye baðlantý kurar, dua ederim. Haftada 3-4 kez spor yaparým; kardiyo, pilates, aðýrlýk, yoga dönüþümlü. Ayrýca kitap kurduyumdur, okumayý çok severim. Seyahat etmeyi, özelikle iþ dýþýnda, ailemle her sene yeni bir yer görmeyi severim.”
 

“Almila, þu an Ýngilizceyi ve Ýspanyolcayý çok iyi konuþuyor. Bu sene çinceye baþlayacak. Eðitimine çok önem verdiðim için yeni bir karar aldýk ve bu kararý ilk kez sizinle paylaþýyorum. Almila, Eylül ayýnda Ýngiltere’de okumaya baþlayacak. Eminim bu ona çok farklý bir vizyon katacak. Biz de eþimle 6 ay Ýngiltere’de, 6 ay Türkiye’de yaþayacaðýz. Bu yeniliðin hepimize çok iyi geleceðini düþünüyorum.”

Esra Haným, “Geçit: Hikayem ve ötesi” adlý kitabýnýz gerçekten müthiþ bir kitap. Siz kimselerin yapamadýðý yapýp geçmiþinizi kaleme alma cesareti gösteren ünlü bir iþ kadýnýsýnýz. Peki geçmiþinizi kaleme alma cesareti ve fikri nasýl doðdu?

çocukluðumdan beri kalbimle konuþur, sezgilerimi dinlerim. Birkaç sene önce ansýzýn bu kitabý yazmam gerektiðinin fýsýltýsýný duyduðumda çok þaþýrmýþtým. Sonuçta kitap yazmak gibi bir hayalim hiç olmamýþtý. Ayný zamanda yazmaktan ürkmüþtüm. çünkü bu kitabý yazmam riskliydi; görünen bir hayatým, týrnaklarýmla inþa ettiðim baþarýlý bir kariyerim, yýllarýmý adadýðým bir iç ahengim vardý. Yolculuðumu anlatabilmem için çocukluðumun, hafýzamýn kuytu kutucuklarýna hapsettiðim acý dolu sahnelerini gün yüzüne çýkarmam, bilinmeyen dramýmý paylaþmam gerekiyordu. Kendi yolculuðumu anlatabilmek için annemin yazgýsýndan bazý sýrlarý da açýklamak zorunda kalacaktým. Ancak anlamýþtým, defalarca ölümle burun buruna gelmek, ölüme yakýn tecrübe yaþamak gibi, görünenin ötesinde benim vesilemle gün ýþýðýna çýkmayý bekleyen tecrübelerim vardý. Bu tecrübelerin birbirimize yakýnlýðý ve deðiþtiren gücü nedeniyle “Geçit: Hikayem ve ötesi”ni yazmaya karar verdim. önce annemden hepimiz adýna izin aldým ve yazmaya baþladým. Benim yaþamýmýn hikayesi kiminize üzücü, kiminize tanýdýk gelecek, kiminize ise ilham verecek.

Bu arada kitap yazmak çok zor bir þeymiþ. Hayatým boyunca özellikle yalnýz geçirdiðim çocukluðum ve ergenliðim süresince çok fazla kitap okumamýn, kitabýmý yazmamda yardýmý oldu diye düþünüyorum.

“AFFETMEDEN YAÞAMAYA DEVAM ETMEK çOK YORUCU”

Geçmiþinizle hesaplaþmayý nasýl bitirdiniz ve onu nasýl affettiniz?

Affetmeden yaþamaya devam etmek çok yorucu. Yaþananlar adeta bir yük olur. çengellerle geçmiþe asýlý kalmak istemedim. Affedecektim ki özgür kýlacaktým kendimi. Yapacaðým kalpten affediþ kalbimi, beni ve yarýn tezahür edecek geleceðimi kökten deðiþtirecekti. Beni bambaþka bir geleceðe götürecekti. Babam vefat etmeden önce “seni affediyorum” cümlesi dudaklarýmdan döküldü. Baðýþlamýþtým. Ýþte kutsal ironi bir kere daha bana gülümsedi.

Hayatýnýzda büyük mücadeleler vermiþ kim bilir belki de hala veriyorsunuz. Peki yaþamýnýzýn dönüm noktalarý neler oldu?

çocukluðum ve genç kýzlýk dönemim ailevi sanrýlar ve gizlerden dolayý devasa dramlarla geçti. Sonra 18 yaþýnda geçirdiðim kaza… Annem, babamý terk etmiþti. Anneannemin vefatýyla anneme mirasý kaldý ve annem özgürlüðüne kavuþabilmiþti. Beni de babamla býrakmýþtý giderken. Tam o dönemin sonrasýnda yaþadým trafik kazasýný. Arkadaþýmla beraber saç kestirmeye gidiyorduk, aðzýmýzda da bir patates cipsi, o ekþi tadý bugün gibi hatýrlýyorum. Bugün bile patates cipsi hâlâ yiyemem. O kazada kalbim durmuþ ve ruhumun bedenimden ayrýþtýðý o bir iki dakikalýk anda ölüme yakýn tecrübe yaþadým. Iþýða çekildim ve Allah ile bir oldum. Bana ölüme yakýn tecrübemde gösterilenleri bu kitabýmda tüm çýplaklýðý ile anlatýyorum. Ruhum tekrar bedenime döndükten sonra bana derin bir ilahi anlayýþý miras býraktý. O gün ölmemek için bir nedenim vardý. Ýnsanlar da türlü zorluklardan, sýnavlardan geçiyor ve anlam arayýþýndalar. Ben de tecrübemi paylaþarak farkýndalýðýn ýþýðýný yansýtmak istedim.

Fotoðraflar: Ali Kangal

Mekan: Hotel Les Ottomans

Devamý ve daha fazlasý Klass Magazin Nisan sayýsýnda..