Ýyilik yapmayý arzulayan, iyiliði iyi olmak için, iyilik olduðu için yapan bu insanlarýn varlýðý hava kadar su kadar emsalsiz ve kýymetlidir dünyamýz için. Ýyiliklerden köprüler kurmuþ, gönüllerini sevgi ile doldurmuþ olan bu iyi insanlar çevrelerine ýþýk yaydýklarý gibi, iyi ve doðru kararlar verebilen, hayýrlý iþler yapan insanlar da olurlar.  Hepimizin ortak dileði huzur içinde yaþayabilmek deðil midir? Harun kadar zengin olsanýz bile huzurunuz yoksa mutlu olabilir misiniz? Etrafýnýza dikkatle bakýn, yüzü gerçekten gülen kaç kiþi görüyorsunuz? Hâlbuki gönülden verici olanlar, gerçek mutluluðu bulurlar. Onlar rahatlýðýn iyiliklerden geçtiðini, kalýcý olan tek þeyin iyi yaptýklarýndan geçtiðini bilenlerdir... Onlar düþüncelerinde insanlar için her þeyin daha iyisini, daha yenisini, daha faydalýsýný, daha dostçasýný arayanlar ve bu amaçla çalýþmayý baþ tacý edenlerdir.

BüTüN DERTLERÝN ÝLACI ÝYÝLÝKTÝR

Bugünkü dünyamýza baktýðýmýzda ne yazýk ki insanýn var olma nedenini ve özde kardeþ olduðunu unuttuðunu görüyoruz. Ýnsan neredeyse birbirinin gözünü oyma yarýþýna girmiþ durumda. öfke ,hiddet, kin gittikçe artýyor. Doðal afetler artýyor. Ýklim deðiþiyor.

Dünya'mýz yok olmaya doðru gidiyor. Ýnsanýn maddi hýrslarý nedeniyle sahip olmak için peþinden koþturduðu þeyler onu mutlu edemiyor. Yüreðini kalýcý biçimde coþturamýyor ve onu rahatlatamýyor. Niceleri de her þeyleri tam olduðu halde, mutluluktan yoksun, yorgun, üzgün, etraflarý kalabalýk olduðu halde yalnýz yaþayýp duruyor.Tüm bunlarýn temelinde, insanoðlunun Ýlahi düzene ve kanunlara aykýrý yaþamasý yatýyor. Ýnsan, evrenin ve tüm âlemlerin esasýnýn O'nun sevgisinden var olduðunu unutmuþ durumda. Sevgisiz, iyilikten uzak, manevi deðerlere uymayan insan, düzene ters düþüyor. Ayný insan kötü olan bir þeyi kendine almadýðý ve kötüyü tanýmadýðý halde, hayýr ve iyilikleri vermekten uzak duruyor. Ve gerçekten gönülden verici olanýn aslýnda gerçekten kazanan olduðunu, iyilik arttýkça, kötülüðü mutlak sileceðini bilmiyor.  Ýlahi düzene ve ilahi kanunlara uymayan insanoðlu nasýl huzurlu olabilir ki? 

Yaþadýðýmýz her felaketin nedeni, bizim düzenin dýþýna çýkan yaþam þeklimizdir. Ýlahi düzen; Ne ekersen onu biçersin demiyor mu? Ektiðimizi biçiyoruz iþte. Ve insanýn yaptýðý her kötülük de, iyilik de þu veya bu yoldan mutlaka geri dönüyor.

ÝYÝLÝK DE KöTüLüK DE DöNüCüDüR

Doðaya, hayvana, bitkiye, birbirimize ettiðimiz zulmün karþýlýðýný veriyor evren.Kainatlarda müthiþ bir matematiksel, kýl boyu þaþmayan inanýlmaz bir düzen var. Yaratýcý, serbest býraktýðý hür irademizle bu düzene uyum içinde yaþamamýzý istiyor.Kötülük, kin, nefret, ötekileþtirmek, bencillik, her türlü negatif duygu düzeni bozuyor.Sevgi dolu, baðýþlamayý bilen, ilahi kanunlara uygun yaþamak isteyen, bütünün hayrýný kendi nefsinin önünde tutan insanlar sayesinde dünya dönüyor.